Son Diktatör

“Eger bir gün bu çatismali sürecin muhasebesi yapilacak olunursa görülecektir ki PKK’nin Kürtlere verdigi zarar, 1930’lardaki Stalin’in Ruslara verdigi yikima benzerdir.”
“Örgüt ortamlarinda bir tek ölüler seviliyor. Bundan dolayidir ki kogusumuzdaki egitim odasinin duvarinda ‘Aramizda en iyilerimiz bizim için öldüler.’ yaziyor.”

Aytekin Yilmaz’in essiz anlatimiyla, Abdullah Öcalan’in 1998 yilinda Sam’dan Yunanistan’a, oradan Moskova'ya ve ardindan Roma’ya geçisine, en sonunda Kenya’da tutuklanip Imrali’da son bulan trajik hikâyesine tanik olacaksiniz. Bununla birlikte ele geçirildiginde yirmi yildir eline silah almamis, iki gün dagda kalmamis, bir defa olsun çatismaya girmemis ama dünyanin en büyük gerilla örgütünün lideri haline gelmis Abdullah Öcalan’in olusturdugu örgüt ve mücadele ortamina sahitlik edecek ve kitabi elinizden düsüremeyeceksiniz.

Son Diktatör, PKK ve Öcalan üzerinden Türkiye’nin örgüt kültürünü ve psikolojisini analiz eden, içeriden bir bakis. Aytekin Yilmaz’in anilari, örgüt adi fark etmeksizin silaha bulasmis ve siddeti kurtulusun tek yolu olarak gösterenlerin siddet sarmalina nasil teslim olduklarini gözler önüne seren, alanindaki tek eser olma özelligini tasiyor.

Elinizdeki eser, literatüre “Ikinci el diktatör” ve “Ikinci el toplama kamplari” gibi yeni kavramlar kazandiran yazarin basyapiti niteliginde.

“Önderligi dinlemeyen cehenneme gider. Onunla oynayani korkunç bir son bekliyor.”
Abdullah Öcalan

Yazar Hakkinda:

Aytekin Yilmaz, 1967’de Diyarbakir’in Ergani ilçesinin Ortayazi köyünde dogdu. Ortaokulu bitirdi. Siyasi nedenlerden dolayi yaklasik 10 yil hapishanede kaldi. Hapishanede kaldigi yillarda “Bilene fakültedir hapishane koguslari” sözüne uygun biçimde degerlendirdi. 10 yil boyunca kitaplar okudu, günlükler tuttu, arastirmalar yapti. Hapishanede yazdigi çalismalarini disari çiktiktan sonra yayimlatabildi. “Yoldasini Öldürmek” kitabiyla görmezden gelinen sol örgüt hapishanelerini ve örgüt içi infazlarini yazdi.

Kitaplarinda hapishaneleri konu etmis olsa da esasinda son 40 yillik çatismali süreci edebî bir üslupla anlatmaya çalisti. “Kürt dagindaki savasin içini içeriden anlatmak istiyorum, dagin içini konusmamiz lazim.” sözü çerçevesinde kaleme aldigi “Dagbozumu”, “Siginamayanlar” ve “Ernesto’nun Daglari” romanlariyla ilgi gördü.

Aytekin Yilmaz yazin literatürüne “Hapishane içinde hapishane”, “Ikinci el toplama kamplari”, “Ikinci el Diktatör” gibi yeni kavramlar kazandirmis bir yazardir. Sol mahallede tabu sayilan ve yüzlesme cesareti gösterilemeyen sorunlarin üzerine cesaretle giden yazar, geçen yil (2019) yayimlanan “Onlar Daha Çocuktu” kitabiyla PKK’nin daga çikarip savastirdigi çocuklar sorununa dikkat çekti. Bu kitap yayinlandiktan sonra, daga çikarilmis çocuklarini arayan aileler, HDP kapisi önünde eylemlerine basladilar ve “Diyarbakir Anneleri” adini aldilar. “Çocuktan özgürlük savasçisi yapan karanligi konusmaliyiz.” diyen Aytekin Yilmaz, çocuklarini isteyen bu annelerin ezber bozdugunu söyleyerek bu ailelerin girisimini destekledi.

Aytekin Yilmaz ayni zamanda sivil bir aktivisttir. 2001 yilinda hapishaneden çikar çikmaz, hapishanelerde kosullarin daha iyi olmasi için bazi sivil girisimlerin baslaticisi oldu. Mahpuslarin siir ve öykülerinin yayinlanacagi “Mahsus Mahal Dergisi”nin kuruculugunu ve sorumlulugunu üstlendi. Dergi bu anlamiyla ilk hapishane ve edebiyat dergisi oldu. Yazarlari hapishanede siir ve öykü yazmaya yeni baslamis olan genç yazarlar olan dergi, bu özgün haliyle disaridan içeriye bir köprü görevi üstlendi. Ayni zamanda ‘Mahsus Mahal’, hapishanelerin ortak kullanim alanlarinda sanat atölyelerinin yapilmasina öncülük etti.

Aytekin Yilmaz, 2008 yilinda kendisi gibi eski mahpus bir grupla birlikte “Mahsus Mahal Dernegi”ni kurdu. Bu dernegin amaci, hapishanelerde hak savunuculugu yapmak ve kosullari iyilestirmektir. Dernegin ilk projelerinden biri “Eski Mahpuslarin Topluma Yeniden Katilimi Projesi”dir.

Aytekin Yilmaz’in eserlerinin geneli